Roman Malvina (Životopis Malvine Trifković) napisan je 1969. godine, a prvi put je objavljen u Beogradu 1971. Početkom devedesetih objavljen je u Francuskoj, kao džepno izdanje u tiražu od 20.000 primeraka (Payot&Rivages). U Francuskoj je doživeo tri izdanja, adaptiran je i izveden kao pozorišna predstava u Parizu.
Predstava ’’Malvina’’ neko vreme je izvođena i u Ateljeu 212 u Beogradu.
Roman Malvina bavi se tragičnom sudbinom glavne junakinje u istorijskom kontekstu srpsko-hrvatske mržnje. Napisan je arhaičnim srpskim i hrvatskim jezikom: sastoji se kako iz ekavskih, tako i iz ijekavskih delova, zavisno od toga ko je pripovedač/narator. U prvi mah Malvina nas podseća na srednjovekovne hronike, i njena dramatičnost gotovo da je zatvorena iza samostanskih zidova. Glavna junakinja, kao žrtva spleta čudnih okolnosti, suočava se sa dva nepremostiva životna problema: lezbijka je i pravoslavka koja se zaljubljuje u ženu katoličke vere. Kovač iz dokumenata stvara lik Malvine, koja je i svetica, i grešnica, i mistik, i žena u kojoj je seme ludila…
Upečatljivo korišćenje ekavske i ijekavske jezičke varijante, regionalizmi i vešto stilizovanje ovog teksta pokazuju nam snažan i neobičan kvalitet narativnog manira Mirka Kovača, kao i neraskidivu vezu između književnog lika i piščevog jezičkog identiteta.
Roman Životopis Malvine Trifković je odmah po objavljivanju izazvao pravu buru oprečnih reagovanja u književnoj javnosti: iz raznih pobuda, jedni su ga smatrali remek-delom, a drugi bogohulnim štivom.
Mirko Kovač rođen je 1938. u Petrovićima. Studirao je dramaturgiju na Akademiji za pozorište, film i televiziju u Beogradu.
Autor je romana: Gubilište (1962), Moja sestra Elida (1965), Malvina (1971), Ruganje s dušom (1976), Vrata od utrobe (1978), Uvod u drugi život (1983), Kristalne rešetke (1995), Grad u zrcalu (2007).
Objavio je zbirke pripovedaka Rane Luke Meštrevića (1971) i Nebeski zaručnici (1987); zbirke eseja Europska trulež (1986), Europska trulež i drugi eseji (1994), Na odru (1996), Cvjetanje mase (1997) i Pisanje ili nostalgija (2008); knjigu filmskih scenarija Okupacija u 26 slika i drugi scenariji (1990). S Filipom Davidom objavio je Knjigu pisama (1998). Izabrana proza u šest tomova objavljena je u Sarajevu 1990. godine.
Napisao je scenarije za filmove: Mali vojnici (1968), Lisice (1970), Muke po Mati (1974), Okupacija u 26 slika (1978), Dunavski znak / Usijanje (1979), Pad Italije (1982), Večernja zvona (1985), Dan za tetoviranje (1991).
Dobitnik je mnogih značajnih književnih nagrada među kojima su: NIN-ova nagrada (1978, 1986), Andrićeva nagrada (1980), Tucholsky Prize (1993), Herderova nagrada (1995), nagrada Bosanski stećak (2003), nagrada Vilenica (2003) kao i nagrade Meša Selimović, 13. jul, Vladimir Nazor i August Šenoa. Dela su mu prevedena na švedski, francuski, nemački, slovenački, španski, italijanski, holandski, mađarski, poljski, češki i slovački jezik.